The making of... een Hortensia!

Het valt toch niet mee hoor om iedere week iets te melden wat de moeite waard is. Ik heb de lat voor mezelf dan ook maar iets minder hoog gelegd. Er valt niet tegenop te werken, daar komt nog bij dat naast een full-time baan je weinig tijd over houdt om iets snel af te krijgen. 

De afgelopen 2 weken heb ik me, tussen werk, het huishouden en sociale contacten, bezig gehouden met een Hortensia waar in het midden een waxinelichtje geplaatst kan worden. 

Onderstaand the making of...

Het begint natuurlijk met het knippen van blaadjes, het waren er 120! Het zijn 2 verschillende soorten een iets groter met een puntje en een kleinere met ronde blaadjes. 

Daar moet een bloemetje van gemaakt worden. De blaadjes worden kruislings op elkaar genaaid met in het midden een viertal kleine rocaillekraaltjes. 

Lopende band werk...

Daarna is de ring aan de beurt. 

6 delen aan elkaar naaien.  

Vervolgens is het een kwestie van de bloemetjes er op naaien.

     60 stuks...

Onder de bloem liggen ook 6 blaadjes. Door, tijdens het borduren van de bladnerven, de draad wat strakker te trekken gaat het vilt wat rimpelen en lijkt het wacht realistischer. 

De bladen worden aan de ring vastgenaaid en voilà... een Hortensia-lichtjes-houder...

Het gebruiken van een echt kaarsje vind ik een beetje eng, ik heb er een oplaadbare versie in geplaatst. 

... en dit is een echte bloem, een blauwe versie...

Ik zal niet zeggen, een kind kan de was doen maar het was niet moeilijk om te maken, wel bewerkelijk.

Graag tot een volgend blog!

Iets met kraaltjes...

Voordat frutten met vilt bij mij op nummer 1 stond, was ik druk in de weer met kralen, maar nog steeds volg ik met enig regelmaat workshops bij Limited Edition om bij te blijven en/of geschoold te worden in de laatste technieken.

Een paar weken geleden heb ik me gestort op het Embroiderie... of wel frutten met hele kleine kraaltjes op de m2 millimeter. Het eindresultaat... een iets te grote ring.

En onlangs heb ik een workshop armbanden weven gevolgd, maar zonder resultaat. Ik had de armband af... een aangehecht draadje laat los en toen ook de tientallen kraaltjes... het zakje met de restanten ligt ergens op een plank.

Ik vind het heerlijk om met kralen te werken. Ik heb dan ook bij (bijna) ieder kleedje een bijbehorende ketting, armband of ring. Als ik iets uit de kast trek, weet ik bijna direct welke sieraden ik daarbij wil dragen. Het is een tik, ik weet het, maar wel een leuke! 

Hieronder volgt een kleine selectie van mijn gefrut met kralen.

Deze ketting met Turkoois kralen en half edelstenen is met een zgn. ketteltechniek gemaakt. Erg intensief werk maar dan heb je ook wat! Door het gebruik van heel veel kralen en steentjes is de ketting wel wat aan de zware kant. 

Aan onderstaande leerveters zijn ornamentjes van verschillende lengtes en verschillende soorten materialen gemonteerd. Deze techniek is simpel en veel gemaakt op mijn workshops. Dit is mijn Delfts blauwe versie. 

Ik maak en repareer ook vaak sieraden op verzoek. Ik heb een collega die dol is op alles wat rood en paars is, dus ook haar sieraden. Deze armband heb ik gemonteerd op een bestaande basis van roestvrij staal.

Rijgen met 3 draden (in dit geval was het een gecoat ijzergaren) geeft een leuk effect en toch zo simpel om te maken. 

Deze ketting met armband met zoetwaterparels is gemaakt met een rijgtechniek met meerdere draden die je op een bord spant. Je doet de kraal of kralen op draad 1 en 2 en kralen,  op 3 en 4, op 5 en 6 en dan rijg je een kraal op 2 en 3, 4 en 5 en de volgende rij werk op 1 en 2 etc. 

Makkelijk toch?

Het is ook een tijdje 'in' geweest om sieraden te maken in combinatie met fiets-binnenbanden, echt waar! Ook ik heb me hier op gestort, maar het was niet echt mijn ding.

Tot de simpelste techniek ooit Punniken. 
Op een beurs heb ik een punnikklosje gekocht en wat goud- en zilverkleurige garen. Dit is het eindresultaat geworden.

Je ziet het, er is veel mogelijk op dit gebied, het is een kwestie van durven combineren en soms weer opnieuw beginnen, als er bijvoorbeeld een knoopje of een sluiting openschiet... 

Graag tot een volgend blog. 

Een (kruis-)steekje los...

Ik vind zoveel dingen leuk om te doen. Naast het frutten met vilt en kralen is borduren ook een passie van mij.  Ik heb ontelbare kruisjes op mijn conto staan. Ooit ben ik als kind begonnen met grof (voorgedrukt) stramien en dikke wol. Opgevolgd door wat fijner stramien en daarna het echte telwerk. 

Menig borduurwerk heb ik in een hoek gegooid omdat er ergens een fout in zat die ik niet terug kon vinden, maar de laatste jaren heb ik al heel wat werken in laten lijsten. Voornamelijk kraamcadeaus.

Een van de eerste die ik weg gaf was bestemd voor de dochter van mijn beste vriendin Monique. Demi is inmiddels al 18 jaar, maar het borduurwerk is nog steeds mijn favoriet

Daarna volgde er 2 voor de kinderen van een andere vriendin, een jongen en een meisje.

En dan nog voor de dochter van onze buurtsuper. Oma had voor beide kleinkinderen knuffels gemaakt. Van beide knuffels heb ik een foto gemaakt (stiekum want moeder mocht het niet weten natuurlijk) en heb daar een borduurpatroon van laten maken. Succes gegarandeerd!

Voor mijn achterneefje en -nichtje (ja zo oud ben ik al!!) heb ik onderstaand werk gemaakt. Het is een tweeling, dus 2 in 1 zal ik maar zeggen.

Tot slot heb ik voor mijn buurkindje een zgn. meetlat gemaakt, zonder patroon, gewoon uit het blote hoofd. Ik heb daar veel diverse lintjes, knoopjes en figuurtjes in verwerkt die ik, verspreid over het hele land, gekocht heb.

Bijv. in mijn favoriete fourniturenwinkeltje in Lunteren. Lekker naast de deur zou je zeggen, maar ik kom een paar keer per jaar in Lunteren (in een heerlijk hotelletje en een geweldige sauna) en ik kan echt niet naar huis zonder in dat winkeltje wat gekocht te hebben. Hier in de grote stad zul je niet zo snel meer een fourniturenwinkeltje vinden, maar in de dorpen des te meer. Ik kan zo winkel ook nooit voorbij lopen... al neem ik maar een pakje naalden mee.

 Voor mezelf ben ik met een 20-jarenplan borduurwerk bezig van de rode je-weet-wel kater van de Libelle. Het zijn Delfts blauwe tegels met wijsheden uitgesproken door de je weet wel kater. Daar omheen zit een rand van piepkleine bloemen. Het werk is ongeveer 1 bij 0,50 meter en heb pas 3 tegels klaar. Tegen de tijd dat dit werk klaar en ingelijst is ben ik bij blog 2499 vrees ik. Maar ik zal ooit het resultaat laten zien! 

Wel heb ik al jaren een andere versie van de rode kater af.  

Een creatieve geest is een joy for ever!

Graag tot een volgend blog.

                             

Oranje boven!

Prinsessedag, Koninginnedag, Koningsdag allemaal namen voor een viering waar iedereen in Nederland ieder jaar weer veel plezier aan beleeft, hoe groot, klein, wit, donker of wat voor kleur je ook hebt. Deze dag kleurt Nederland Oranje en staat het op zijn kop!

De geschiedenis leert ons dat dit feest begon op 31 augustus 1885, toen werd Prinsessedag in het leven geroepen, ter gelegenheid van de 5e verjaardag van Prinses Wilhelmina. Na het overlijden van haar vader, Koning Willem III in 1890, werd Prinsessedag... Koninginnedag.

In 1948 trad Wilhelmina af en nam Juliana de scepter over. 31 augustus werd 30 april. 
Heel Nederland zat voor de buis te genieten van de lange stoet mensen die door de tuinen van Paleis Soestdijk, al zwaaiend, een blik wierpen op de steeds maar groter wordende Koninklijke familie. Ik heb zelf op het bordes gestaan en geloof me... het bordes is echt niet groot!

Leuk waren de beelden van de kleine Prinsjes die met elastiekjes schoten naar de voorbijgangers en bloemen legden op de trappen van het bordes. Vreselijk waren sommige cadeau's die werden aangeboden, maar die kregen allemaal een bestemming achter de rododendron, zoals we allen weten. 

Daarna werd de geschiedenis wat bekender voor ons allen... 

Na het aftreden van Juliana in 1980 werd door Koningin Beatrix besloten Koninginnedag op 30 april te handhaven, al was het alleen al dat zij jarig is op 31 januari en het dan veel te koud is om aan feestvieren te denken. Maar er werd wel een verandering aangebracht

in de programmering. Wij gaan niet naar de Koningin, maar die komt naar jou toe! 

Hele dorpen werden op zijn kop gezet, Oranjeverenigingen die overuren draaiden, want de Koninklijke familie komt niet iedere dag bij je op bezoek en dan moet je toch met een waardig programma op de proppen komen. 

We hebben het allemaal gezien de Prinsen en Prinsessen in wagentjes, klauterend op bruggen van touw en ja... dat kan alleen in Nederland... een wedstrijd wc-pot gooien. 

Ik bedoel maar, waar een klein land groot in kan zijn! 

Met inhuldiging van Koning Willem Alexander op 30 april 2013 veranderde veel. Koninginnedag werd Koningsdag en vieren we het vanaf heden op 27 april. Behalve dit jaar want het valt op zondag. 
Dan zijn er nog de verhalen dat het dit jaar het laatste jaar is waarbij we kunnen zeggen 'Oranje komt naar je toe deze lente'. Er zou sprake zijn van een groot concert in de Arena. 

Tja wat zal ik zeggen... een nieuwe Koning een nieuw geluid. 

Ik ben zelf nogal van  tradities, maar we hebben nu eenmaal een jong en modern Koningshuis en die gaan hun de tijd mee. Laten we eerst maar genieten van deze dag en afwachten wat het programma brengt. Wat wel gebleven is al die jaren is... Oranje boven en ik vind het een geweldige kleur! 

Onze allereerste Koningsdag, ik ga voor de buis zitten met een tompouce natuurlijk! 

Dit is een echte he? Dus niet van vilt!!!

Ik wens jullie allen een hele fijne Koningsdag toe!

Vrolijk Pasen!

Eindelijk kan ik de Paasslinger ophangen en laten zien. Ik word altijd vrolijk van Pasen, ik weet niet waarom maar het is gewoon zo. Pasen betekent lente, bloemen, the passion, een extra vrije dag en paaseitjes! 

In mijn vorige blogs gaf ik al aan dat ik druk in de weer was met het maken van kippetjes en paashazen. Nou ze hangen hoor... in mijn witte paastakken... samen met de neon-gekleurde kippies, eieren en hazen van de Appie. Het is een gezellige bonte boel geworden!

Hebben jullie ook zo genoten van the Passion afgelopen donderdag in Groningen, alhoewel ik persoonlijk de Haagse versie (hoe kan het ook anders) beter vond.

Jezus (Rene van Kooten) totaal verkleumd op de fontein midden in de hofvijver, een Maria (Anita Meijer) die uit haar jurkje waaide) en Jorgen Raymann als de verteller. Daar kon Groningen niet tegenop, alhoewel ik een zwak heb voor Simone Kleinsma en Stanley Burleson. 

Tot slot nog een foto van een bloem die ik vanmorgen, tijdens een workshop bij Sari, in elkaar gefrut heb. Door de geslepen kraal in het midden zou, als de zon schijnt, er allemaal kleuren in je kamer moeten verschijnen. De bloem hangt, nu de zon nog...

Ik wens al mijn lezers(!) hele fijne, kleurige en zonnige paasdagen toe.

Graag tot mijn volgende blog!

Zeg het met bloemen...

Het voorjaar heeft al een tijdje haar intrede gedaan en dat zie je overal terug. Buiten in de tuin, in de tuincentra, maar ook thuis tijdens het werken met vilt. In de lente HOME, heb ik, geheel  volgens het patroon, veel bloemen verwerkt zoals tulpen, violen en zelfs een narcis. Ze zijn zelfs als zodanig herkenbaar...

Afgelopen vrijdag heb ik, tijdens de open dagen in het atelier van Sari (zie mijn vorige blog) een workshop bloemen maken gevolgd. 
Het is veel makkelijker dan je denkt. 

Men neme een lapje naaldvilt, legt daar wat draadjes gekleurde wol op en maak dit kletsnet met warm zeperig water. Vervolgens leg je er 
een laagje bubbeltjesplastic op en wrijven maar. Lekker frutten met water en zeep. 
Het is lekker therapeutisch werken, gedachten op nul of een beetje kletsen met je tafelgenoten en de draadjes wol wriemelen zich als vanzelf lekker in het lapje.  Als de draadjes zich lekker gesetteld hebben leg je het lapje op je vinger en druk je er als het ware een puntje in.  Als de bloem naar je zin is spoel je het zeep eruit en naai je er een paar meeldraden in. Een kind kan de was doen.

Ik heb drie witte bloemen gemaakt met gele, een oranje en rode wol in het hart van de bloem  en ik ben zeker niet ontevreden over het eindresultaat. Ik heb aan de onderkant van de bloemen een ijzerdraadje bevestigd en ze aan elkaar gedraaid. Daarna heb ik een klein glazen potje met wol gevuld en daar de bloemen in gezet. Ik ben heel blij met het resultaat! 

Ook buiten zijn we lekker bezig! Sinds vorig jaar proberen Herman en ik een bij-vriendelijke tuin te maken. We zijn al enige tijd donateur van de Bijenstichting,  http://www.bijenlint.nl en het gaat ons aan het hart dat de bijenpopulatie langzaam aan het uitsterven is. Dat heeft uiteindelijk voor iedereen gevolgen!

In ons tuintje hebben we naast de borders links en rechts ook een gemetselde bak van 2 meter bij 0.30 cm waar ik allerlei bij-vriendelijk spul in plant. Ik heb eind vorig jaar 80 voorjaarsbollen in de grond gestopt en zie hier... er komen zowaar blauwe druifjes en wat tulpjes en irissen op. Het is nog niet veel, maar een week of wat geleden heb ik er nog eens 75 zomerbloeiers en 5 zakjes zaadjes aan toegevoegd. 
Zonnebloemen (die wil ik in de winter op tafel leggen zodat de vogels hieruit kunnen pikken), Lathyrus, en nog wat klimmers. 

Ook hebben we een tweetal insectenhotels in de tuin hangen. Er zijn nog kamers vrij voor bijen, wespen, vlinders, lieveheersbeestjes en andere vliegende en kruipende insecten... inchecken kan iedere dag. 
Onderstaande foto heb ik vorig jaar gemaakt, een heerlijke dikke hommel in mijn stokroos. Ik vind het een plaatje! 

Tot zover deze week, graag tot een volgend blog!

Delfts blauw

Ik ben een groot liefhebber van ons rood-wit-blauw-oranje en ons Delfts blauw, gewoon omdat zo lekker Hollands is en het van die heerlijke, eerlijke kleuren zijn. Ik wil dan ook veel maken in deze kleuren. Ik ben begonnen met de Kongingsdagslinger, wat Hollandse harten en met Marietje en Dolf. 

Nee, het zijn geen vrienden van mij, sterker nog ik heb de afgelopen weken het nodige met ze te schaften gehad. Dolf en Marietje zijn het wereldberoemde Delfts blauwe kussende stelletje. Ik vind die 2 geweldig en toen ik ze in een vilten versie voorbij zag komen, kon ik het niet laten, ik moest ze maken. 

Laten we allereerst vaststellen dat ik helemaal niets met poppetjes heb, ik heb vreselijk veel moeite met het maken van gezichtjes, ik kan het echt niet en het allerbelangrijkste...  ik vind het gewoon niet leuk om te doen! De eerste horde had ik snel genomen 

Bij http://www.handwerkateliersari.nl verkopen ze ook kant en klare hoofdjes. Klinkt een beetje barbaars, maar er zijn ook mensen die het heerlijk vinden om hoofdjes te maken. Ik dus duidelijk niet, huppetee... 2 hoofdjes in de winkelwagen. Waar ik alleen even geen rekening mee had gehouden was het feit dat de hoofdjes een halve cm, dus 0,5 cm, groter waren dan het patroon aan gaf. Wat is nou een halve cm zou je zeggen... geloof me heel wat als je het patroon aanhoudt en hiervoor mutsjes moet maken. 

Ik begon gezellig met het maken van het rokje, het schortje, de legging (in die tijd zal het anders geheten hebben) en het bloesje. Nog even snel het mutsje dacht ik... nou not. Dat mutsje was natuurlijk te klein met een hoofdje dat een halve cm te groot was. Dus mutsje 2 was in de maak, niet helemaal naar mijn zin, maar ach het kon er mee door. Snel nog even de haren vlechten en aannaaien en snel even bijknippen... en toen... Ik nam niet alleen de haren mee, maar ook het puntje van het mutsje! Marietje kreeg een gooi in een hoek van mijn werkplek en die heb een paar dagen niet aangeraakt. Toen ik eenmaal weer de puf had om mutsje 3 te maken, leek ze geen boerinnetje meer maar meer op de vliegende non!

 

Kortom Marietje heeft in totaal 4 mutsjes op haar hoofd gehad en de laatste was een blijver. Bij Dolfje trapte ik er niet in en dat ging in 1x goed. Een ezel stoot zich tenslotte in het gemeen niet 3x aan dezelfde steen... Het is nog een hele toer om het stelletje overeind te houden, maar voor deze foto maakten ze een uitzondering.  Ik heb ook nog een bijbehorende molen, maar die moet maar even een maand of wat wachten... Ik vind het een gezellig koppeltje geworden!

In vervolg op mijn lesje vaderlandse geschiedenis uit mijn vorige blog, hieronder nog wat kort info over Delfts blauw.  Delfts blauw wordt traditiegetrouw in Delft gemaakt, nee niet in Makkum, en ontstond aan het einde van de 16e eeuw als een goedkoop alternatief voor het blauw-witte Chinese porselein. Omstreeks het midden van de 17e eeuw was het Delfts blauwe aardewerk zo populair dat de fabrieken als paddestoelen uit de grond kwamen. Heden ten dagen is er nog maar 1 overgebleven van de ca. 32 fabrieken in Delft, de Koninklijke Porceleyne Fles. Ik moet eerlijk bekennen dat ik er nog nooit geweest ben. Wellicht kan ik er van de zomer eens een leuke dagtocht van maken.  Ik vind het heerlijk om in de etalages in Delft te kijken naar alle souvenirs die onze buitenlandse gasten mee naar huis nemen.... so typicle Dutch. 

De paasslinger en de paashazen zijn af, daarover meer in mijn volgende blog. Ik ben nu met een kleine uitbreiding bezig voor de Koningsdagslinger. Daarna ga ik me eens beraden op een volgend project. 

Tot slot wil ik jullie attenderen op de voorjaars-open-dagen bij Sari op donderdag, 10, vrijdag 11 en zaterdag 12 april a.s. Het thema is zeg het met bloemen. Een bezoekje aan het atelier en bijbehorende tent is zeker de moeite waard! Voor meer informatie kijk op bovenstaande site. 

Deze prachtige bloemen zijn gemaakt door be-flowerd, zie mijn vorige blog!

Tot zover deze keer, graag tot een volgend blog!