The making of... een Hortensia!

Het valt toch niet mee hoor om iedere week iets te melden wat de moeite waard is. Ik heb de lat voor mezelf dan ook maar iets minder hoog gelegd. Er valt niet tegenop te werken, daar komt nog bij dat naast een full-time baan je weinig tijd over houdt om iets snel af te krijgen. 

De afgelopen 2 weken heb ik me, tussen werk, het huishouden en sociale contacten, bezig gehouden met een Hortensia waar in het midden een waxinelichtje geplaatst kan worden. 

Onderstaand the making of...

Het begint natuurlijk met het knippen van blaadjes, het waren er 120! Het zijn 2 verschillende soorten een iets groter met een puntje en een kleinere met ronde blaadjes. 

Daar moet een bloemetje van gemaakt worden. De blaadjes worden kruislings op elkaar genaaid met in het midden een viertal kleine rocaillekraaltjes. 

Lopende band werk...

Daarna is de ring aan de beurt. 

6 delen aan elkaar naaien.  

Vervolgens is het een kwestie van de bloemetjes er op naaien.

     60 stuks...

Onder de bloem liggen ook 6 blaadjes. Door, tijdens het borduren van de bladnerven, de draad wat strakker te trekken gaat het vilt wat rimpelen en lijkt het wacht realistischer. 

De bladen worden aan de ring vastgenaaid en voilà... een Hortensia-lichtjes-houder...

Het gebruiken van een echt kaarsje vind ik een beetje eng, ik heb er een oplaadbare versie in geplaatst. 

... en dit is een echte bloem, een blauwe versie...

Ik zal niet zeggen, een kind kan de was doen maar het was niet moeilijk om te maken, wel bewerkelijk.

Graag tot een volgend blog!

Iets met kraaltjes...

Voordat frutten met vilt bij mij op nummer 1 stond, was ik druk in de weer met kralen, maar nog steeds volg ik met enig regelmaat workshops bij Limited Edition om bij te blijven en/of geschoold te worden in de laatste technieken.

Een paar weken geleden heb ik me gestort op het Embroiderie... of wel frutten met hele kleine kraaltjes op de m2 millimeter. Het eindresultaat... een iets te grote ring.

En onlangs heb ik een workshop armbanden weven gevolgd, maar zonder resultaat. Ik had de armband af... een aangehecht draadje laat los en toen ook de tientallen kraaltjes... het zakje met de restanten ligt ergens op een plank.

Ik vind het heerlijk om met kralen te werken. Ik heb dan ook bij (bijna) ieder kleedje een bijbehorende ketting, armband of ring. Als ik iets uit de kast trek, weet ik bijna direct welke sieraden ik daarbij wil dragen. Het is een tik, ik weet het, maar wel een leuke! 

Hieronder volgt een kleine selectie van mijn gefrut met kralen.

Deze ketting met Turkoois kralen en half edelstenen is met een zgn. ketteltechniek gemaakt. Erg intensief werk maar dan heb je ook wat! Door het gebruik van heel veel kralen en steentjes is de ketting wel wat aan de zware kant. 

Aan onderstaande leerveters zijn ornamentjes van verschillende lengtes en verschillende soorten materialen gemonteerd. Deze techniek is simpel en veel gemaakt op mijn workshops. Dit is mijn Delfts blauwe versie. 

Ik maak en repareer ook vaak sieraden op verzoek. Ik heb een collega die dol is op alles wat rood en paars is, dus ook haar sieraden. Deze armband heb ik gemonteerd op een bestaande basis van roestvrij staal.

Rijgen met 3 draden (in dit geval was het een gecoat ijzergaren) geeft een leuk effect en toch zo simpel om te maken. 

Deze ketting met armband met zoetwaterparels is gemaakt met een rijgtechniek met meerdere draden die je op een bord spant. Je doet de kraal of kralen op draad 1 en 2 en kralen,  op 3 en 4, op 5 en 6 en dan rijg je een kraal op 2 en 3, 4 en 5 en de volgende rij werk op 1 en 2 etc. 

Makkelijk toch?

Het is ook een tijdje 'in' geweest om sieraden te maken in combinatie met fiets-binnenbanden, echt waar! Ook ik heb me hier op gestort, maar het was niet echt mijn ding.

Tot de simpelste techniek ooit Punniken. 
Op een beurs heb ik een punnikklosje gekocht en wat goud- en zilverkleurige garen. Dit is het eindresultaat geworden.

Je ziet het, er is veel mogelijk op dit gebied, het is een kwestie van durven combineren en soms weer opnieuw beginnen, als er bijvoorbeeld een knoopje of een sluiting openschiet... 

Graag tot een volgend blog. 

Een (kruis-)steekje los...

Ik vind zoveel dingen leuk om te doen. Naast het frutten met vilt en kralen is borduren ook een passie van mij.  Ik heb ontelbare kruisjes op mijn conto staan. Ooit ben ik als kind begonnen met grof (voorgedrukt) stramien en dikke wol. Opgevolgd door wat fijner stramien en daarna het echte telwerk. 

Menig borduurwerk heb ik in een hoek gegooid omdat er ergens een fout in zat die ik niet terug kon vinden, maar de laatste jaren heb ik al heel wat werken in laten lijsten. Voornamelijk kraamcadeaus.

Een van de eerste die ik weg gaf was bestemd voor de dochter van mijn beste vriendin Monique. Demi is inmiddels al 18 jaar, maar het borduurwerk is nog steeds mijn favoriet

Daarna volgde er 2 voor de kinderen van een andere vriendin, een jongen en een meisje.

En dan nog voor de dochter van onze buurtsuper. Oma had voor beide kleinkinderen knuffels gemaakt. Van beide knuffels heb ik een foto gemaakt (stiekum want moeder mocht het niet weten natuurlijk) en heb daar een borduurpatroon van laten maken. Succes gegarandeerd!

Voor mijn achterneefje en -nichtje (ja zo oud ben ik al!!) heb ik onderstaand werk gemaakt. Het is een tweeling, dus 2 in 1 zal ik maar zeggen.

Tot slot heb ik voor mijn buurkindje een zgn. meetlat gemaakt, zonder patroon, gewoon uit het blote hoofd. Ik heb daar veel diverse lintjes, knoopjes en figuurtjes in verwerkt die ik, verspreid over het hele land, gekocht heb.

Bijv. in mijn favoriete fourniturenwinkeltje in Lunteren. Lekker naast de deur zou je zeggen, maar ik kom een paar keer per jaar in Lunteren (in een heerlijk hotelletje en een geweldige sauna) en ik kan echt niet naar huis zonder in dat winkeltje wat gekocht te hebben. Hier in de grote stad zul je niet zo snel meer een fourniturenwinkeltje vinden, maar in de dorpen des te meer. Ik kan zo winkel ook nooit voorbij lopen... al neem ik maar een pakje naalden mee.

 Voor mezelf ben ik met een 20-jarenplan borduurwerk bezig van de rode je-weet-wel kater van de Libelle. Het zijn Delfts blauwe tegels met wijsheden uitgesproken door de je weet wel kater. Daar omheen zit een rand van piepkleine bloemen. Het werk is ongeveer 1 bij 0,50 meter en heb pas 3 tegels klaar. Tegen de tijd dat dit werk klaar en ingelijst is ben ik bij blog 2499 vrees ik. Maar ik zal ooit het resultaat laten zien! 

Wel heb ik al jaren een andere versie van de rode kater af.  

Een creatieve geest is een joy for ever!

Graag tot een volgend blog.