Klunzen met klei...

Inmiddels is mijn laatste blog alweer ruim een maand oud en wordt het wel weer eens tijd voor een nieuwe. Ik heb het al meerdere keren aangegeven... een blog is leuk maar je moet wel wat te bloggen hebben. Tijdens de afgelopen (warme) weken lag de productie wat laag. Het is niet fijn om met zweterige handen met vilt te werken. Het materiaal piept, kraakt en werkt tegen... dat is niet te doen.

Ik ben dus maar wat anders gaan doen... opruimen!

Nu niet direct een favoriet klusje maar soms ontkom je er niet aan. Het leuk ervan is wel dat je dingen tegen komt waarvan je denkt... oh ja dat heb ik ook nog eens gedaan in een ver verleden.

In het kader van verbreed je horizon... ben ik eens gaan werken met klei. Samen met een vriendin heb ik een aantal jaren geleden een cursus "kleien" gevolgd. In eerste instantie pottenbakken, maar dat bleek niet zo mijn ding. De creaties die van de draaischijf afkwamen kon je niet je eigenlijk geen naam geven. Je kon het niet wegschrijven onder een schaal, vaas of wat dan ook, dus daar zag ik al snel geen heil in. Nee, je lekker uitleven op een homp klei en alle frustraties van de dag wegbeuken dat was het wel. Het moest vooral groot zijn, niet te klein, terwijl mijn frutsels van vilt soms gepriegel op de vierkante centimeter is... Groot was dus het credo. Ik heb wat foto's gevonden die ik met jullie wil delen. 

Een buste ...

 

Wat zal ik zeggen, goh, tja, jeetje, pfff... het spreekt voor zich toch? Het was mijn eerste poging om van een klomp klei iets herkenbaars te maken. Ik laat het aan jullie over om dit te bevestigen.

 

Tijdens mijn 2e kleipoging ging het er al wat serieuzer aan toe en werd het dit stelletje... lief toch?

Hier zijn al wat meer duidelijke vormen in te herkennen en vond ik het zelf ook wel een soort van geslaagd project.

Hierna ging ik echt los en kwam de echte kunstenaar in mij boven...

Ik vind dit persoonlijk wel het mooiste kleifrutsel wat ik gemaakt heb, alhoewel ik niet tevreden ben over de afwerking van haar voeten, maar die zitten toch aan de achterkant (zie je niets van). Het deerntje heeft een mooie plek op mijn kamer gekregen. 

Naast het kleien kon je ook stoeien met glazuur. Het is wonderlijk, je doet er een bruin spulletje op en als het uit de oven komt, is het blauw of groen. Hier ben ik dus leuk de mist in gegaan met mijn zon en maan... maar dat doet niets af aan het resultaat wat al een aantal jaren in mijn tuin hangt.

Tot slot nog een poging tot het maken van een originele fruitschaal. De schaal bleek in de praktijk toch niet zo praktisch en is, volgens mij, bij de kringloop beland. Ik hoop dat iemand hier toch nog veel plezier van heeft... of ze hebben de schaal met het uitpakken  per ongeluk laten vallen, zo lelijk vonden ze het... oeps!

Tot zover mijn ervaringen met klei... het is dus niets geworden. Het zit niet in me, in tegenstelling tot het werken met vilt of kralen. Nu het wat minder warm is ben ik weer gestart met viltfrutsels. Op tafel liggen de eerste knipsels van de herfst-Home.

Ik moet binnenkort toch echt iets aan mijn kraamcadeau doen en eind oktober is het alweer Haloween en 2 weken later komt Sinterklaas alweer in het land, dan is het nog maar 6 weken tot Kerstmis. Jemig... ik krijg het nog druk de komende weken!!

Graag tot een volgend blog!