Inmiddels is
mijn laatste blog alweer ruim een maand oud en wordt het wel weer eens tijd voor een nieuwe. Ik heb het al meerdere
keren aangegeven... een blog is leuk maar je moet wel wat te bloggen hebben.
Tijdens de afgelopen (warme) weken lag de productie wat laag. Het is niet fijn om
met zweterige handen met vilt te werken. Het materiaal piept, kraakt en werkt
tegen... dat is niet te doen.
Ik ben dus
maar wat anders gaan doen... opruimen!
Nu niet direct een favoriet klusje maar
soms ontkom je er niet aan. Het leuk ervan is wel dat je dingen tegen komt
waarvan je denkt... oh ja dat heb ik ook nog eens gedaan in een ver verleden.
In het kader van verbreed je horizon... ben ik eens gaan werken met klei. Samen met een vriendin
heb ik een aantal jaren geleden een cursus "kleien" gevolgd. In eerste instantie pottenbakken, maar dat
bleek niet zo mijn ding. De creaties die van de draaischijf afkwamen kon je
niet je eigenlijk geen naam geven. Je kon het niet wegschrijven onder een schaal, vaas of wat dan
ook, dus daar zag ik al snel geen heil in. Nee, je lekker uitleven op een homp
klei en alle frustraties van de dag wegbeuken dat was het wel. Het moest vooral
groot zijn, niet te klein, terwijl mijn frutsels van vilt soms gepriegel op de vierkante centimeter is... Groot was dus het credo. Ik heb wat foto's gevonden die ik met jullie wil
delen.
Een buste ...
Wat zal ik
zeggen, goh, tja, jeetje, pfff... het spreekt voor zich toch? Het was mijn
eerste poging om van een klomp klei iets herkenbaars te maken. Ik laat het aan
jullie over om dit te bevestigen.
Tijdens mijn
2e kleipoging ging het er al wat serieuzer aan toe en werd het dit stelletje...
lief toch?
Hier zijn al wat meer duidelijke vormen in te herkennen en vond ik het zelf ook wel een soort van geslaagd project.
Hierna ging
ik echt los en kwam de echte kunstenaar in mij boven...
Ik vind dit persoonlijk wel het mooiste kleifrutsel wat ik gemaakt heb, alhoewel ik niet tevreden ben over de afwerking van haar voeten, maar die zitten toch aan de achterkant (zie je niets van). Het deerntje heeft een mooie plek op mijn kamer gekregen.
Naast
het kleien kon je ook stoeien met glazuur. Het is wonderlijk, je doet er een
bruin spulletje op en als het uit de oven komt, is het blauw of groen. Hier ben ik
dus leuk de mist in gegaan met mijn zon en maan... maar dat doet niets af aan
het resultaat wat al een aantal jaren in mijn tuin hangt.
Tot slot nog
een poging tot het maken van een originele fruitschaal. De schaal bleek in de
praktijk toch niet zo praktisch en is, volgens mij, bij de kringloop beland. Ik
hoop dat iemand hier toch nog veel plezier van heeft... of ze hebben de schaal met het uitpakken per ongeluk laten vallen, zo lelijk vonden ze het... oeps!
Tot zover mijn ervaringen met klei... het is dus niets geworden. Het zit niet in me, in tegenstelling tot het werken met vilt of kralen. Nu het wat minder warm is ben ik weer gestart met viltfrutsels. Op tafel liggen de eerste knipsels van de herfst-Home.
Ik moet
binnenkort toch echt iets aan mijn kraamcadeau doen en eind oktober is het
alweer Haloween en 2 weken later komt Sinterklaas alweer in het land, dan is het nog maar 6 weken tot Kerstmis. Jemig... ik krijg het nog druk de komende
weken!!
Graag tot een
volgend blog!
